Rutinoscorbin x 210 tabletek

Rutinoscorbin to dwuskładnikowy lek stosowany w przypadkach niedoboru lub zwiększonego zapotrzebowania na witaminę C (np. w trakcie przeziębienia) oraz pomocniczo przy zwiększonej przepuszczalności naczyń krwionośnych. Zawiera witaminę C, która jest przeciwutleniaczem oraz niezbędnym elementem wielu procesów metabolicznych (np. synteza kolagenu) oraz rutozyd, który poprawia stan naczyń krwionośnych i redukuje ich przepuszczalność. 

Substancjami czynnymi są rutozyd (Rutosidum) w postaci rutozydu trójwdonego oraz kwas askorbowy (Acidum ascorbicum).

1 tabletka zawiera 25 mg rutozydu i 100 mg kwasu askorbowego.

Substancje pomocnicze: laktoza jednowodna, skrobia ziemniaczana, sacharoza, alkohol poliwinylowy, talk, magnezu stearynian. W skład otoczki tabletki wchodzi: Opadry II 85F32876 Żółty (alkohol poliwinylowy, makrogol 4000, tytanu dwutlenek (E171), talk, żółcień chinolinowa (E104)).

Rutinoscorbin należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Profilaktycznie stosuje się doustnie od 1 do 2 tabletek Rutinoscorbinu na dobę. W przypadku stwierdzonych niedoborów witaminy C dawka wzrasta — stosuje się od 1 do 2 tabletek od 2 do 4 razy na dobę. 

U dzieci poniżej 6 lat dawkowanie powinien ustalić lekarz. 

Osoby z chorobami nerek nie powinny przyjmować więcej niż 5 tabletek na dobę. 

Rutozyd zawarty w leku to naturalny flawonoid — ma właściwości przeciwutleniające, dzięki czemu chroni witaminę C przed utlenieniem i działa z nią synergistycznie w unieszkodliwianiu wolnych rodników. W lecznictwie używany jest również ze względu na swoje właściwości uszczelniające naczynia kapilarne. Ogranicza działanie czynników zwężające naczynia krwionośne, które wywołują obrzęki i stany zapalne. Zwiększa elastyczność i odporność mechaniczną naczyń. Zwiększa również wchłanianie witaminy C z światła jelit. 

Witamina C bierze udział w dużej ilości procesów metabolicznych zachodzących w organizmie. Jest głównym antyoksydantem środowiska wodnego ustroju. Bierze udział w metabolizmie lipidów, syntezie kolagenu i innych białek tkanki łącznej, w redukcji żelaza niehemowego (dzięki czemu organizm może je wykorzystać do produkcji hemoglobiny) oraz w procesach usuwania wolnych rodników. 

Uważa się, że połączenie substancji jest przydatne w profilaktyce i wspomaganiu leczenia zakażeń wirusowych (np. przeziębienia czy grypy) — stan zapalny towarzyszący tym infekcjom powiązany jest z powstawaniem wolnych rodników oraz zwiększoną przepuszczalnością naczyń włosowatych śluzówki nosa. 

Lek ma również zastosowanie w schorzeniach żył i mikrokrążenia dzięki połączeniu właściwości antyoksydacyjnych witaminy C i uszczelniających naczynia krwionośne rutozydu. 

Rutinoscrobinu nie powinno się stosować w przypadku nadwrażliwości na witaminę C, rutozyd lub jakikolwiek inny składnik leku. 

Przeciwskazaniem do stosowania jest również występująca kamica szczawianowa (obecnie lub w przeszłości) oraz stany chorobowe związane z nadmiernym gromadzeniem żelaza w organizmie (np. talasemia, hemochromatoza, niedokrwistość syderoblastyczna). 

Jak każdy lek, Rutinoscorbin może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (nie częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów) reakcje alergiczne, w tym reakcje nadwrażliwości (skrócenie oddechu, obrzęk twarzy, ust, języka lub gardła, wysypka skórna, świąd); ból głowy, zawroty głowy; wymioty, nudności, biegunka, niestrawność, ból brzucha; zmęczenie.

Inne działania niepożądane (mogą wystąpić u niewielkiej liczby pacjentów, jednak ich częstość nie jest znana) zaczerwienienie skóry; zwiększone oddawanie moczu, kamica nerkowa. 

Bardzo duże dawki witaminy C (większe niż 10 g na dobę) mogą wywoływać zaburzenia wodnoelektrolitowe, rozpad krwinek czerwonych oraz znaczne osłabienie działania kobalaminy (witaminy B12).

Nie należy stosować większych dawek Rutinoscorbinu niż zalecane. 

Rutinoscorbin zawiera laktozę jednowodną i sacharozę — może to stanowić problem w przypadku występowania nietolerancji niektórych cukrów, zawiera również żółcień chinolonową, dlatego może powodować reakcje alergiczne. 

Przed rozpoczęciem stosowania leku Rutinoscorbin należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą w przypadku:

• występowania rzadkiej choroby metabolicznej (niedobór erytrocytowej dehydrogenazy glukozo6-fosforanowej), która może prowadzić do rozpadu krwinek czerwonych i niedokrwistości;
• zaburzeń czynności nerek;
• jednoczesnego stosowania sulfonamidów (leki przeciwbakteryjne).

Dużych dawek witaminy C (powyżej 1 g) nie powinno się stosować w przypadku:

• nadmiernego wydalania kwasu szczawiowego;
• kamicy moczanowej (choroba polegająca na powstawaniu w układzie moczowym złogów, tzw. „kamieni”);
• dny moczanowej (przewlekła choroba związana z zaburzeniem metabolizmu kwasu moczowego);
• cystynurii (choroba metaboliczna);
• hipokaliemii (zmniejszone stężenie potasu we krwi);
• hiperkalcemii (zwiększone stężenie wapnia we krwi).

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Dotyczy to również leków wydawanych bez recepty.

Zawarta w Rutinoscorbinie witamina C:

• zwiększa wchłanianie związków metali (głównie żelaza);
• zwiększa wchłanianie glinu (składnika leków zobojętniających kwas żołądkowy, stosowanych np. w leczeniu niestrawności i zgagi). Jeśli pacjent przyjmuje witaminę C, nie powinien stosować leków zobojętniających, zwłaszcza gdy ma chorobę nerek;
• stosowana razem z deferoksaminą (lek stosowany w przedawkowaniu żelaza, pomagający usunąć jego nadmiar z organizmu) może na wczesnym etapie leczenia niekorzystnie wpływać na serce;
• może nasilać niekorzystne działanie kwasu acetylosalicylowego (aspiryny) na żołądek. Z kolei kwas acetylosalicylowy może zaburzać wchłanianie kwasu askorbowego;
• nasila działanie paracetamolu oraz kumarynowych leków przeciwzakrzepowych (np. acenokumarolu);
• zmniejsza skuteczność disulfiramu (leku stosowanego w leczeniu choroby alkoholowej);
• stosowana razem z sulfonamidami (leki przeciwbakteryjne) może powodować tworzenie się ich kryształów w moczu;
• stosowana długotrwale w dużych dawkach może mieć wpływ na wydalanie niektórych leków (np. trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, np. imipraminy, amitryptyliny).

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Witamina C przenika do mleka matki i przekracza barierę łożyska. Nie określono bezpieczeństwa stosowania w ciąży i w okresie karmienia piersią.

Rutinoscorbin nie wpływa na zdolność prowadzenia aut i obsługiwania maszyn.

GlaxoSmithKline Consumer Healthcare Sp. z o.o.