Minovivax 2% roztwór na skórę 0,02g/ml x 100 ml

Substancją czynną leku jest minoksydyl (Minoxidilum).

1 ml roztworu na skórę zawiera 20 mg minoksydylu.

Substancje pomocnicze: glikol propylenowy, etanol bezwodny i woda oczyszczona.

• jeśli pacjent ma uczulenie na minoksydyl lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
•  nie jest on wskazany do stosowania w leczeniu łysienia plackowatego (nagła lub niewyjaśniona utrata włosów)
• podczas leczenia cytostatycznego (przeciwnowotworowego)
• w przypadku wypadania włosów spowodowanego stosowaniem niewłaściwej diety
• w przypadku wypadania włosów spowodowanego zakończeniem stosowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych
• na uszkodzona skórę głowy (np. w wyniku oparzeń, owrzodzenia lub w przypadku występowania tkanki bliznowatej)
• jeżeli wypadanie włosów zostało spowodowane przez niewłaściwą pielęgnację włosów (np. zbyt mocne wiązanie włosów)
• podczas ciąży oraz karmienia piersią
• w przypadku wypadania włosów po porodzie
• Jeżeli pacjent nie jest pewien jaka jest przyczyna utraty włosów, powinien skontaktować się z lekarzem.
• Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.
• Interakcje leku Minovivax 2% z innymi lekami nie są znane.
• Nie należy stosować leku jednocześnie z innymi lekami stosowanymi miejscowo na skórę, takimi jak np. tretynoina i ditranol, ponieważ mogą one zwiększać przenikanie minoksydylu przez skórę do krwi i nasilać ryzyko działań niepożądanych.
• Należy zachować ostrożność podczas stosowania leków obniżających ciśnienie.
• Nie zaleca się stosowania Minovivax 2% u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat oraz pacjentów w wieku powyżej 65 lat ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności.

Bardzo często (może dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów):
ból głowy.
Często (może dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):
duszność,
świąd nadmierne owłosienie (w przypadku kobiet także na twarzy), zapalenie skóry, wysypka trądzikopodobna, wysypka,
obrzęk obwodowy,
zwiększenie masy ciała.
Niezbyt często (może dotyczyć nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):
zawroty głowy,
nudności.
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
obrzęk naczynioruchowy (w tym: obrzęk warg i języka, obrzęk jamy ustnej i gardła, obrzęk błony śluzowej jamy ustnej i gardła), nadwrażliwość (w tym: obrzęk twarzy, rumień wielopostaciowy, świąd uczucie ucisku w gardle), alergiczne kontaktowe zapalenie skóry,
podrażnienie oczu,
tachykardia (przyspieszona czynność serca), kołatanie serca,
niedociśnienie,
wymioty,
dolegliwości w miejscu podania, obejmujące również uszy i twarz (w tym: podrażnienie skóry i zaczerwienienie, świąd, ból, obrzęk, suchość skóry, rumień), łuszczenie skóry, zapalenie skóry, pęcherze, krwawienie i owrzodzenia, niekiedy o ciężkim przebiegu przejściowa utrata włosów, zmiana koloru włosów i zmiana struktury włosów,
ból w klatce piersiowej.
Niektórzy pacjenci na początku leczenia minoksydylem zauważyli wzmożone wypadanie włosów. Ten chwilowo nasilony proces utraty włosów występuje najczęściej w ciągu 2-6 tygodni po rozpoczęciu stosowania minoksydylu i ustępuje samoistnie w ciągu kilku tygodni. W przypadku utrzymywania się tego stanu powyżej dwóch tygodni bez żadnej poprawy, należy zaprzestać stosowania leku i skonsultować się z lekarzem.