Carbo medicinalis VP 0,3g x 20 tabletek

Nazwa: Carbo medicinalis VP
Postać: tabl.
Dawka: 0,3 g
Opakowanie: 20 tabl. (2 blist.po 10 szt.)
Skład: Każda tabletka zawiera 300 mg węgla aktywnego (Carbo activatus). Substancja pomocnicza Każda tabletka zawiera 283,5 mg sacharozy. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Działanie: Węgiel leczniczy jest środkiem o silnych właściwościach pochłaniających i osłaniających. Wiąże gazy jelitowe, produkty gnilne, bakterie, toksyny, różne toksyczne produkty przemiany materii, leki i inne związki chemiczne oprócz silnych kwasów, zasad, soli żelaza, cyjanku, tolbutamidu i pochodnych sulfonylomocznika. Podany doustnie pokrywa błonę śluzową przewodu pokarmowego mocno przylegającą warstwą, dzięki czemu chroni ją przed drażniącym działaniem składników pokarmowych. Działa zapierająco.
Wskazania: Biegunki, niestrawność, wzdęcia. Zatrucia lekami i innymi związkami chemicznymi - po porozumieniu z lekarzem.
Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. Preparatu nie należy stosować u pacjentów nieprzytomnych, u których nie zabezpieczono dróg oddechowych.
Działania niepożądane: Częstość występowania przedstawionych poniżej działań niepożądanych jest nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych). Zaburzenia żołądka i jelit: wymioty, zwłaszcza u dzieci, zaparcia. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: aspiracja do płuc (zwłaszcza podczas wymiotów po podaniu węgla). Węgiel barwi stolec na czarno. Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem krajowego systemu zgłaszania: Departament Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych {aktualny adres, nr telefonu i faksu ww. Departamentu}, e-mail: adr@urpl.gov.pl
Interakcje: Węgiel aktywny podany doustnie w różnym stopniu hamuje wchłanianie licznych, jednocześnie podanych leków, m.in. salicylanów, barbituranów, glutetimidu (patrz punkt 5.1). Inne leki należy stosować co najmniej 2 godziny przed lub po przyjęciu węgla aktywnego.
Dawkowanie: Niestrawność i wzdęcia: Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: Doustnie, stosuje się przeciętnie 3 – 4 tabletki kilka razy na dobę, aż do ustąpienia objawów. Tabletki można połykać w całości, jednak w celu ich szybszego działania zalecane jest ich rozgryzanie. Biegunki: Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: Jednorazowo doustnie około 4,0 g (10-13 tabletek), najlepiej w postaci przygotowanej z rozkruszonych tabletek wodnej papki. Dawkę można powtarzać co kilka godzin, jeśli to konieczne. Zatrucia lekami i związkami chemicznymi: Dorośli oraz dzieci powyżej 1 roku: Jednorazowa dawka doustna wynosi zwykle około 12,5 g (41-42 tabletki). W razie potrzeby można ją podawać kilka razy w ciągu doby. Dzieci poniżej 1 roku: Jednorazowa dawka doustna wynosi zwykle 1 g/kg mc. W razie potrzeby można ją powtarzać co 4 – 6 godzin. Osoby w wieku podeszłym, pacjenci z niewydolnością nerek i wątroby Bez zmian dawkowania. W leczeniu zatruć lekami i substancjami chemicznymi produkt leczniczy podaje się najczęściej w zawiesinie wodnej, np. do płukania żołądka. Sporządza się ją mieszając rozkruszone tabletki z 400 ml wody destylowanej. Zawiesina powinna mieć konsystencję gęstej śmietany. Podaje się ją doustnie przez zgłębnik w zalecanej dawce i usuwa przez odessanie lub wywołanie wymiotów, odzyskując całkowitą ilość podanego węgla.
Środki ostrożności: Węgla aktywnego nie należy podawać jednocześnie z innymi lekami, ponieważ może je adsorbować i osłabiać ich działanie. W leczeniu ostrych zatruć inne niezbędne leki należy podawać parenteralnie; jeśli konieczne jest wywołanie wymiotów przez lek doustny (np. ipekakuanę), należy wywołać je przed podaniem węgla. Węgiel należy podać 30 - 60 minut po ustaniu wymiotów. Nie należy stosować węgla, kiedy niezbędne jest podanie doustne specyficznego antidotum np. metioniny. Istnieje zagrożenie aspiracją do płuc w czasie podawania produktu u pacjentów nieprzytomnych oraz w przypadku zatrucia lekami hamującymi ośrodkowy układ nerwowy lub prowadzącymi do drgawek. W takich sytuacjach przed wykonaniem płukania żołądka, wymagane jest zabezpieczenie w postaci intubacji. Węgiel aktywny jest mało skuteczny w zatruciu między innymi: kwasem borowym, siarczanem żelaza(II) i innymi związkami metali, DDT, cyjankami, litem, etanolem, metanolem, glikolem etylenowym, produktami rafinacji ropy naftowej a także kwasami i zasadami nieorganicznymi. Pacjenci przyjmujący produkt przez 7 dni z powodu wzdęć lub 2 dni z powodu biegunki, u których pomimo leczenia objawy utrzymują się, powinni skontaktować się z lekarzem. Tak samo powinny postąpić osoby przyjmujące lek z powodu biegunki, jeśli wystąpi u nich gorączka lub krew w stolcu (leczenie wyłącznie węglem może być niewystarczające). Ostrożnie stosować w przypadku zatrucia środkami wpływającymi na perystaltykę jelit (np. środki przeciwcholinergiczne, opioidy). Środki przeczyszczające należy stosować ostrożnie i tylko sporadycznie podczas leczenia węglem aktywnym, ponieważ ciężka i długotrwała biegunka może prowadzić do zaburzeń wodno-elektrolitowych. Produkt zawiera 283,5 mg sacharozy. Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować produktu leczniczego.
Prowadzenie pojazdów: Carbo medicinalis VP nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Przedawkowanie: Może powodować zaparcia.
Ciąża: Dotychczas brak jest danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania węgla aktywnego podczas ciąży i laktacji. Podczas ciąży może być stosowany jedynie w przypadkach gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Z uwagi na fakt, że węgiel aktywny nie wchłania się z przewodu pokarmowego mało prawdopodobne jest, by wywierał on niekorzystny wpływ na dzieci karmione piersią.